ความรู้เรื่องการเลือกและการใช้รถเข็น

คู่มือการอ่าน

ในกระบวนการรักษาผู้ป่วย วีลแชร์เป็นเครื่องมือที่ใช้กันอย่างแพร่หลาย เช่น ความพิการของแขนขา อัมพาตครึ่งซีก อัมพาตครึ่งซีกใต้หน้าอก และความทุพพลภาพในการเคลื่อนไหวเป็นสิ่งที่เหมาะสมมาก ในฐานะนักบำบัดโรคด้านเวชศาสตร์ฟื้นฟู จำเป็นต้องรู้ลักษณะของเก้าอี้รถเข็น เลือกเก้าอี้รถเข็นที่เหมาะสมที่สุด และวิธีการใช้งานที่ถูกต้องที่สุด

คุณมีความเข้าใจอย่างถ่องแท้เกี่ยวกับการเลือกและการใช้เก้าอี้รถเข็นหรือไม่?

หากผู้ป่วยหรือสมาชิกในครอบครัวถามคุณถึงวิธีการเลือกและใช้เก้าอี้รถเข็น คุณสามารถให้ใบสั่งยาที่สมเหตุสมผลสำหรับรถเข็นได้หรือไม่

ก่อนอื่น รถเข็นที่ไม่เหมาะสมสามารถทำอะไรกับผู้ใช้ได้บ้าง?

การบีบอัดในเครื่องมากเกินไป

ท่าทางไม่ดี

ทำให้เกิด scoliosis

ทำให้เกิดการเกื้อกูลกัน

เก้าอี้ล้อเลื่อนที่ไม่เหมาะสมคืออะไร: ที่นั่งตื้นเกินไปและไม่สูงพอ ที่นั่งกว้างเกินไปและไม่สูงพอ

พื้นที่ความเครียดที่สำคัญของผู้ใช้รถเข็นคือบริเวณ ischium tubercle, ต้นขา, สีแดงเลือดนกและบริเวณเซนต์จู๊ด ดังนั้นในการเลือกรถเข็นที่ต้องคำนึงถึงขนาดของชิ้นส่วนเหล่านี้จึงเหมาะสมเพื่อหลีกเลี่ยงการสึกหรอของผิวหนัง รอยถลอก และแผลกดทับ

ทางเลือกของเก้าอี้รถเข็น นี่คือความรู้พื้นฐานที่สุดของนักบำบัดเพื่อการฟื้นฟู ต้องระลึกไว้เสมอ!

ทางเลือกของรถเข็นวีลแชร์ทั่วไป

ความกว้างที่นั่ง

วัดระยะห่างระหว่างสะโพกหรือเกลียวของคุณเมื่อคุณนั่ง เพิ่มระยะห่าง 5 ซม. เว้นข้างละ 2.5 ซม. ที่นั่งแคบเกินไป รถเข็นขึ้นและลงยากขึ้น เนื้อเยื่อสะโพกและต้นขาถูกบีบอัด ที่นั่งกว้างเกินไป นั่งไม่ได้ง่าย การจัดการรถเข็นไม่สะดวก ทั้งแขนขาอ่อนล้าง่าย เข้าและออกจากประตูก็ยากเช่นกัน

ความยาวที่นั่ง

วัดระยะห่างแนวนอนระหว่างก้นกับกล้ามเนื้อน่องหลังนั่ง และวัดได้ลดลง 6.5 ซม. ที่นั่งสั้นเกินไป น้ำหนักส่วนใหญ่ตกบนกระดูกนั่ง ท้องถิ่นง่ายต่อการกดมากเกินไป ที่นั่งยาวเกินไปจะกดแผนกรูจ ส่งผลกระทบต่อการไหลเวียนโลหิตในท้องถิ่น และง่ายต่อการกระตุ้นผิวของแผนกนี้ ให้ต้นขาสั้นมาก หรือผู้ป่วยงอเข่าสะโพกงอ แล้วใช้เบาะสั้นดีกว่า

ความสูงของที่นั่ง

วัดระยะห่างจากส้นเท้า (หรือส้น) ถึงสีแดงเมื่อนั่ง เพิ่มอีก 4 ซม. แล้วเหยียบคันเร่งให้สูงจากพื้นอย่างน้อย 5 ซม. ที่นั่งสูงเกินกว่าที่เก้าอี้รถเข็นจะเข้าไปได้ ที่นั่งต่ำเกินไปสำหรับกระดูกนั่งที่จะรับน้ำหนักมากเกินไป

เบาะรองนั่ง

เพื่อความสบายและป้องกันแผลกดทับ ควรวางเบาะรองนั่ง ยางโฟมที่มีอยู่ (หนา 5 ~ 10 ซม.) หรือเบาะเจล สามารถวางแผ่นไม้อัดหนา 0.6 ซม. ไว้ใต้เบาะรองนั่งเพื่อป้องกันไม่ให้เบาะนั่งจม

พนักพิงสูง

ยิ่งพนักพิงสูงและมีความมั่นคงมากขึ้น พนักพิงส่วนล่างก็จะยิ่งมีระยะการเคลื่อนไหวของร่างกายส่วนบนและแขนขาส่วนบนมากขึ้น พนักพิงต่ำวัดระยะห่างจากพื้นผิวที่นั่งถึงรักแร้ (แขนข้างหนึ่งหรือทั้งสองข้างเหยียดไปข้างหน้าและแบนราบ) โดยลบ 10 ซม. จากผลลัพธ์ พนักพิงสูง: วัดความสูงที่แท้จริงของเบาะนั่งจากใบหน้าถึงไหล่หรือหลัง

ความสูงของราวบันได

นั่งโดยให้ต้นแขนในแนวตั้งและปลายแขนราบกับที่วางแขน วัดความสูงเก้าอี้ถึงปลายแขนท่อนล่าง บวก 2.5 ซม. ความสูงของที่พักแขนที่เหมาะสมช่วยรักษาท่าทางและความสมดุลของร่างกายที่ถูกต้อง และช่วยให้วางแขนขาบนในตำแหน่งที่สบายได้ พนักวางแขนสูงเกินไป แขนท่อนบนถูกบังคับให้ยกขึ้น รู้สึกเหนื่อยง่าย ที่พักแขนอยู่ต่ำเกินไป ร่างกายส่วนบนต้องเอนไปข้างหน้าเพื่อรักษาสมดุล ไม่เพียงแต่เมื่อยล้าง่ายเท่านั้น อาจส่งผลต่อการหายใจด้วย

อุปกรณ์เสริมอื่นๆ สำหรับรถเข็น

เพื่อตอบสนองความต้องการพิเศษของผู้ป่วยและการออกแบบ เช่น เพิ่มพื้นผิวแรงเสียดทานของด้ามจับ, การต่อเบรก, อุปกรณ์ป้องกันการกระแทก, อุปกรณ์ป้องกันการลื่นไถล, การติดตั้งที่วางแขน, โต๊ะรถเข็นที่สะดวกสำหรับผู้ป่วยในการกิน, เขียนและอื่นๆ

ข้อควรทราบเมื่อใช้รถเข็น

ดันรถเข็นบนพื้นราบ: ชายชรานั่งอย่างแน่นหนาเหยียบคันเร่งอย่างแน่นหนา ผู้ดูแลยืนอยู่ด้านหลังรถเข็นและผลักรถเข็นด้วยความเร็วช้าและคงที่

รถเข็นขึ้นเขา: ต้องเอียงลำตัวขึ้นเนินไปข้างหน้าเพื่อป้องกันการพลิกกลับ

รถเข็นคนพิการแบบถอยหลังลงเขา: ลงเขา ถอยหลัง วีลแชร์ ถอย วีลแชร์ลงหน่อย ยืดศีรษะและไหล่แล้วเอนหลัง ขอให้ชายชราจับราวจับ

ก้าวขึ้น: กรุณาจับที่หลังเก้าอี้ด้วยมือทั้งสองข้าง ไม่ต้องกังวล

เหยียบบนเฟรมพลังแรงเพื่อยกล้อหน้า (สองล้อหลังเป็นจุดศูนย์กลางเพื่อให้ล้อหน้าเลื่อนขึ้นบันไดอย่างราบรื่น) วางบนขั้นอย่างนุ่มนวล ให้ล้อหลังใกล้กับขั้นบันไดและยกล้อหลังขึ้น ลดจุดศูนย์ถ่วงโดยเลื่อนล้อหลังให้ใกล้กับรถเข็นมากขึ้น

เท้าหลังบนแร็คพาวเวอร์

ถอยหลังรถเข็นวีลแชร์: วีลแชร์ถอยหลัง วีลแชร์ช้าลง เหยียดศีรษะและไหล่ แล้วเอนหลัง บอกผู้สูงอายุให้จับราวจับ อยู่ใกล้กับเก้าอี้ ลดจุดศูนย์ถ่วงของคุณลง

ดันรถเข็นขึ้นและลงลิฟต์: ทั้งผู้สูงอายุและผู้ดูแลหันหลังให้กับทิศทางของผู้ดูแลด้านหน้า และรถเข็นจะดึงเบรกเมื่อเข้าสู่ลิฟต์ด้านหลัง - บอกผู้สูงอายุล่วงหน้าถึงวิธีการเข้าและออกจากลิฟต์ผ่านภูมิประเทศที่ขรุขระ

บริการรับส่งด้วยรถเข็น

ยกตัวอย่างการถ่ายโอนผู้ป่วยอัมพาตครึ่งซีกในแนวตั้ง

เหมาะสำหรับผู้ป่วยทุกรายที่สามารถยืนได้อย่างมั่นคงเมื่ออัมพาตครึ่งซีกและกะมาตรฐาน

(1) การย้ายเตียงขึ้นรถเข็น

ความสูงของเตียงควรอยู่ใกล้กับที่นั่งรถเข็น ควรติดตั้งที่พักแขนแบบสั้นที่หัวเตียง รถเข็นคนพิการมีเบรกและกระดานข้างก้นที่ถอดออกได้ รถเข็นวางอยู่บนด้านที่แข็งแรงของผู้ป่วย รถเข็นต้องอยู่ห่างจากปลายเตียง 20-30(30-45) องศา

ผู้ป่วยนั่งข้างเตียง ล็อกเบรกของรถเข็นก่อน เอนตัวไปข้างหน้าด้วยลำตัว และใช้ขาช่วยขยับไปที่ข้างเตียง แขนขาที่แข็งแรงจะงออยู่เหนือ 90 องศา และเท้าข้างที่แข็งแรงจะถูกย้ายไปยังเท้าข้างที่ได้รับผลกระทบในภายหลัง เพื่อให้เท้าทั้งสองเคลื่อนไหวอย่างอิสระ

จับที่เท้าแขนของเตียงและเคลื่อนลำตัวของผู้ป่วยไปข้างหน้า โดยใช้แขนที่แข็งแรงของเขาหรือเธอพยุงไปข้างหน้า เพื่อให้น้ำหนักส่วนใหญ่ถูกส่งไปยังขาที่แข็งแรงเพื่อไปถึงท่ายืน

ผู้ป่วยเคลื่อนมือไปที่ตรงกลางของที่วางแขนสุดของรถเข็น และขยับเท้าของเขาหรือเธอไปยังตำแหน่งที่พร้อมจะนั่ง เมื่อผู้ป่วยอยู่ในรถเข็น ให้ปรับตำแหน่งและปล่อยเบรก

ถอยกลับ วีลแชร์ ลงจากเตียง สุดท้าย ผู้ป่วยวางแป้นเหยียบไว้ที่ตำแหน่งเดิม ใช้มือข้างที่มีสุขภาพดียกขาข้างขึ้น และวางเท้าบนแป้นเหยียบ

(2) โอนรถเข็นไปที่เตียง

วีลแชร์หันหน้าไปทางหัวเตียง เข้าใกล้ด้านที่แข็งแรง แล้วเหยียบเบรก ยกขาที่ได้รับผลกระทบด้วยมือที่แข็งแรง ขยับแป้นเหยียบไปด้านข้าง เอนลำตัวไปข้างหน้าและลง และเคลื่อนใบหน้าของคุณไปที่ด้านหน้าของรถเข็นคนพิการจนกว่าเท้าของคุณจะตกลงและเท้าของคุณอยู่ด้านหลังเท้าที่ได้รับผลกระทบ

จับแขนของรถเข็น ขยับร่างกายไปข้างหน้า และรองรับน้ำหนักของคุณโดยเลื่อนขึ้นและลงด้านที่แข็งแรงเพื่อไปถึงตำแหน่งตั้งตรง หลังจากยืนแล้ว ให้ขยับมือไปที่ที่วางแขนของเตียงแล้วค่อยๆ หมุนลำตัวเพื่อให้คุณพร้อมที่จะนั่งบนเตียงแล้วนั่งบนเตียง

(3) เคลื่อนย้ายรถเข็นเข้าห้องน้ำ

เก้าอี้วางในแนวทแยงเพื่อให้ด้านที่แข็งแรงของผู้ป่วยอยู่ใกล้กับห้องน้ำ เหยียบเบรก ถอดเท้าออกจากแป้นเหยียบ และเหยียบคันเร่งไปด้านข้าง

เอนลำตัวของคุณไปข้างหน้าโดยกดมือที่แข็งแรงของคุณเข้ากับที่วางแขนของรถเข็น ก้าวไปข้างหน้าในรถเข็น ใช้ขาข้างที่แข็งแรงเพื่อรองรับน้ำหนักส่วนใหญ่ของคุณในขณะที่คุณยืนขึ้นจากรถเข็น

ยืนและหมุนเท้าของคุณ จนกระทั่งคุณยืนอยู่หน้าห้องน้ำ ผู้ป่วยดึงกางเกงของเขาลงแล้วนั่งลงบนโถส้วม การย้ายจากโถส้วมไปยังเก้าอี้รถเข็นสามารถดำเนินการย้อนกลับได้ตามขั้นตอนข้างต้น

นอกจากนี้ ในตลาดมีเก้าอี้รถเข็นหลายประเภท ซึ่งสามารถแบ่งออกเป็นโลหะผสมอลูมิเนียม วัสดุที่เบา และเหล็กกล้า เช่น รถเข็นธรรมดาและรถเข็นพิเศษ

รถเข็นคนพิการแบบพิเศษสามารถแบ่งออกเป็น: ชุดเก้าอี้รถเข็นสำหรับกีฬาสันทนาการ ชุดเก้าอี้รถเข็นแบบอิเล็กทรอนิกส์ ชุดรถเข็นด้านข้างที่นั่ง ชุดเก้าอี้รถเข็นสำหรับสถานีช่วยเหลือ มาดูช่วงของเก้าอี้รถเข็นที่มีให้บริการ

1. รถเข็นวีลแชร์ธรรมดา

รุ่นอรรถประโยชน์ส่วนใหญ่ประกอบด้วยโครงรถเข็น ล้อ เบรกและอุปกรณ์อื่นๆ

ขอบเขตการใช้งาน: ความพิการของรยางค์ล่าง, อัมพาตครึ่งซีก, อัมพาตครึ่งซีกใต้หน้าอกและความคล่องตัวของผู้สูงอายุ

คุณสมบัติ:

1. ผู้ป่วยสามารถใช้ราวจับยึดตายตัวหรือราวจับที่ถอดออกได้ด้วยตัวเอง

2. แป้นเหยียบแบบอยู่กับที่หรือแบบถอดได้

3.พับเมื่อพกพาหรือไม่ได้ใช้งาน

วีลแชร์พนักพิงสูง 2 ตัว

ขอบเขตการใช้งาน: ผู้ป่วยอัมพาตครึ่งซีกและชราภาพ

คุณสมบัติ:

1. พนักพิงของรถเข็นแบบปรับเอนได้สูงเท่ากับที่เท้าแขนที่ถอดออกได้ของศีรษะและแป้นหมุน คันเหยียบสามารถยกขึ้นลงเพื่อหมุนได้ 90 องศา และขายึดสามารถปรับให้อยู่ในตำแหน่งแนวนอนได้

2. พนักพิงสามารถปรับเป็นส่วนๆ หรือปรับระดับได้ตามต้องการ (เทียบเท่ากับเตียง) ผู้ใช้สามารถพักผ่อนบนรถเข็นได้ พนักพิงศีรษะสามารถถอดออกได้

รถเข็นไฟฟ้า 3 ตัว

ขอบเขตการใช้งาน: สำหรับอัมพาตครึ่งซีกสูง แต่การควบคุมการใช้คนด้วยมือเดียว

คุณสมบัติ: รถเข็นไฟฟ้าที่ใช้พลังงานจากแบตเตอรี่ ความจุในการชาร์จประมาณ 20 กม. อุปกรณ์ควบคุมด้วยมือเดียว เดินหน้า ถอยหลัง และเลี้ยวได้ สามารถใช้ได้ทั้งในร่มและกลางแจ้ง ราคาที่สูงขึ้น

เก้าอี้ห้องน้ำ 4 ตัว

ขอบเขตการใช้งาน: สำหรับผู้พิการและผู้สูงอายุที่ไม่สามารถเข้าห้องน้ำเองได้

คุณสมบัติ: แบ่งออกเป็นเก้าอี้รถเข็นขนาดเล็ก รถเข็นถังส้วม สามารถใช้ได้ตามโอกาสที่เลือก

รถเข็นออกกำลังกาย 5 คัน

ขอบเขตการใช้งาน: สำหรับคนพิการในกิจกรรมกีฬา แบ่งเป็น เกมส์บอล และ แข่งรถ 2 ประเภท

คุณสมบัติ: ออกแบบพิเศษ ใช้วัสดุทั่วไปที่ใช้โลหะผสมอลูมิเนียมหรือวัสดุน้ำหนักเบา แข็งแรง และน้ำหนักเบา

6. รถเข็นประจำสถานี

เป็นรถเข็นแบบยืน 2 ทาง

ขอบเขตการใช้งาน: เพื่อให้ผู้ป่วยอัมพาตครึ่งซีกหรือสมองพิการเข้ารับการฝึกได้

คุณสมบัติ:

หนึ่งคือการป้องกันโรคกระดูกพรุนในผู้ป่วย ส่งเสริมการไหลเวียนโลหิต และเสริมสร้างการฝึกความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ

ประการที่สอง มันสะดวกสำหรับผู้ป่วยที่จะนำสิ่งของต่างๆ ขอบเขตการใช้งาน: อัมพาตครึ่งซีก ผู้ป่วยสมองพิการ